Afscheid

Purmerend, 8-1-2019

Zo Pa !!
Dat is toch een vreemde , gekke manier om het nieuwe jaar 2019 te beginnen.
2019 zou eigenlijk een jaar moeten zijn waarin wij u veel wilden laten zien en laten meemaken.
In dit jaar zijn bijvoorbeeld uw dochter en ik 25 jaar getrouwd en er is natuurlijk niets mooier om te laten zien dat Anneke al 25 jaar goed in haar vel zit en gelukkig is.
In 2019 zou ook u trots zijn op uw kleinzoon Jarno die opgaat voor zijn rijbewijs en wat zou u genoten hebben als hij u zou meenemen voor een autoritje.
Jarno gaat ook dit jaar voor zijn Havo-examen en dat was ook iets wat u altijd goed in de gaten hield.
En ik weet zeker dat u trots zou zijn als hij met zijn diploma langs zou komen , want u weet als geen ander de weg die hij hier voor heeft afgelegd.

Helaas besloot het lichaam om op 1 januari een andere beslissing te nemen.

Toch eigenlijk heel bizar dat , op het moment van knallende champagneflessen , vuurwerk en goede nieuwjaarswensen voor elkaar , uw hart stopte met kloppen….
Ruim 26 jaar kennen we nu elkaar.
En vanaf dag 1 voelde ik me welkom.
U gaf me echt het gevoel dat ik een echte zoon voor u was.
We hadden ook altijd mooie gesprekken en iedere keer dat we op een zondag op de koffie kwamen werden de voetbalresultaten van die week grondig doorgenomen.
Uw broer Wim was dan ook meestal de klos als zijn cluppie weer eens een keer niet had gepresteerd…..
Maar het was niet alleen voetbal.
Alles wat maar een beetje sport ademde kon rekenen op uw aandacht.
Als we binnenkwamen , en er was op dat moment een mooie wielerkoers of een spannende tenniswedstrijd bezig werd mijn schoonmoeder weggedirigeerd en mocht ik plaats nemen op de stoel van mijn schoonmoeder.
Voor dat laatste heb ik eigenlijk nooit mijn excuses gemaakt tegenover haar… dus ma : “Bij deze” !!!

Op dat soort zondagen riep u ook altijd triomfantelijk :

IK GA KOKEN !!!!

De menulijst van de chinees werd er dan bij gepakt .
Met veel expressie werd dan telefonisch de bestelling doorgegeven.
En ja , u wist precies wat lekker was.
U genoot er van … een vol huis , iedereen zat heerlijk te smikkelen.
Een paar op de bank , sommige aan tafel , maar de meeste gewoon lekker met een bordje op schoot.
Tijdens het toetje zei u dan altijd met knipoog : “ Wat heb ik weer lekker gekookt hé ??? ”

Ook was het altijd genieten voor uw kleinkinderen als ze weer mochten logeren.
Uw kleinkinderen waren echt uw oogappeltjes.

Welkom ??? Altijd…

Onze zoon ging altijd met heel veel plezier naar Opa en Oma .
Alles kon en alles mocht , tot op een zekere hoogte .
En als hij een klein beetje over de schreef ging , kreeg u altijd pretoogjes , een glimlach rond de mond , moest Oma weer optreden en dat werd dan meestal gevolgd door een bulderend gelach !!!

Niet alleen de kleinkinderen genoten van uw aanwezigheid.
Ik heb ook vele mooie verhalen gehoord van Anneke.
Zoals bijvoorbeeld : op een zondag naar het kantoor in Amsterdam om de zwerfkat ( die zomaar indertijd kwam aanlopen bij het belastingkantoor ) te voorzien van verse brokjes en vers water.

Het kantoor , zo groot als onze woonkamer , met daarop een heel groot , statisch bureau met daarop een kartonnen pennenhouder, gemaakt van wc-rollen ( vaderdagkado van Anneke ) .
Naast het portret van het Koningshuis hingen de tekeningen van uw kinderen.
Het is maar goed dat de toenmalige Koningin Beatrix een paardenliefhebster is , want dat er een tekening van een paard tussen hing is iets wat ik nooit gezien heb maar wel zeker weet.
Ik heb ook mooie verhalen gehoord van de vakanties.
Alles werd echt opzij gezet voor de wensen van uw kinderen zodat een ieder er optimaal van kon genieten.
Joke kon altijd zwemmen , Karel kon altijd vissen en Anneke mocht altijd paardrijden.
Al was het alleen maar de spannende autorit heen en terug , want uit overlevering weet ik dat dat al “een feest” moet zijn geweest.

Waren er ook wel eens mindere momenten ?
Ja , maar dat is natuurlijk in ieder gezin.
U was rechtlijnig , maar altijd eerlijk en direct.
Waren we er toen mee eens ?? Misschien wel of misschien niet…
En achteraf zeggen we dan altijd het bekende cliché : nu we zelf papa of mama zijn snappen we de beslissingen van indertijd.

Jammer waren ook de laatste jaren waarin het allemaal niet meer zo lekker ging met de gezondheid.

Mopperen kon u als de beste , maar ook dat valt te begrijpen.
Het lichaam wilde gewoon niet meer , en natuurlijk wilde u graag terug naar de Moerasvaren.
Dit kon , hoe graag we dat ook wilden , echt niet meer.
Met respect ook aan uw liefhebbende echtgenote , mijn schoonmoeder die iedere dag door weer en wind naar het Waterlandziekenhuis ging.
Drie maanden lang …
Tot op de laatste dag , oudejaarsdag 2018.
Anneke , Jarno en ik waren mee , en we realiseerden ons dat het niet meer zo lang zou duren.

Misschien moest het wel zo zijn…
Pa Kippersluis , een groot man , met een grote aanwezigheid en een piepklein hartje voor alles wat hem lief was.
De volgende zin zou zo maar een uitspraak van u kunnen zijn :

“Als ik vertrek , doe ik dat met Champagne en vuurwerk !!!”

En weet u wat Pa ? U heeft nog gelijk ook !

Ik heb u in ieder geval nooit beschouwd als een schoonvader maar meer als mijn tweede vader …
Altijd was er een luisterend oor , altijd was een advies ( soms goed of soms niet … ook ik ben een beetje eigenwijs)
Ik genoot ook altijd van de bekende zinnetjes en gevleugelde uitspraken.
Een daarvan ga ik gebruiken tot slot.
Dat is de uitspraak die u altijd deed nadat u een fles drank kreeg op een verjaardag of Vaderdag.

Vanavond ga ik rustig zitten op mijn bank , neem ik een borreltje , kijk ik even naar boven , geef ik een knipoog en zeg uw uitspraak :

DEZE DRINK IK OP JOUW GEZONDHEID !!