De Bonte Koe

Biercafé “De Bonte Koe”

“Hey Papsz , wil jij de deur achter mij dicht doen ?"
"Tuurlijk jongen , waar ga je eigenlijk naar toe ?”

Zo ging het gesprek vanochtend tussen onze zoon en mij.
Hij vertelde dat hij eerst even naar Purmerend ging en daarna met een andere vriend zou gaan stappen…
“Stappen” … ik moet er niet meer aan denken.
Ja een theater of een bioscoop of een concert ( als ik tenminste kan zitten… ) , dat wil ik nog wel ... maar een avond naar de kroeg ?   Nope…
“hoe laat ben je thuis? “, vroeg ik nog … Nou ,het kan wel eens laat worden en waarschijnlijk lig je dan al te bed…
Ik deed de deur achter hem dicht en zag hem nog in zijn groene Ford wegrijden…

Stappen , naar de kroeg… heel lang geleden vond ik het nog leuk maar naar mate je ouder wordt gaat de zin eraf , maar toen ik net zo oud was als mijn zoon nu is was mijn gedachten toch ook anders.
We nemen even een duik in de geschiedenis …
We gaan terug naar de jaren 90 van de vorige eeuw !!
In die tijd was ik werkzaam in Purmerend   ( Hé, dat is toevallig … mijn zoon is vanavond in Purmerend... ).
Ik was assistent-bedrijfsleider in een foto/videozaak in het Willem Eggert-centrum en in die tijd waren de koopavonden nog heel populair en goed bezocht.
Internet was nog lang niet doorgedrongen tot de mensheid en men ging nog fysiek naar de winkels toe…
Koopavond is in Purmerend op vrijdag en de vrijdag is toch ook een stapavond.
Dus negen uur , kasopmaak , stropdas af , bovenste knoopjes los en vervolgens gingen we met meerdere mensen van het winkelcentrum richting Koemarkt …
Wie waren er mee ? Hing soms af van de drukte en tijd van het jaar , maar over het algemeen waren het wel dezelfde mensen.
Een bonte gezelschap was het… Zoals de slager Jos , Slijter John , collega Ruud, parttimer Roy , concullega Erwin , en beveiligers zoals Martin, Ruud , Rob en meestal waren daar dus ook de partners bij.
Deze avonden waren gezellig… soms te gezellig !
Betekende ook altijd dat ik weer moest rennen om de laatste trein richting Hoorn te halen en dat ik de volgende dag met kater en bloeddoorlopen ogen stipt negen uur de rolluik omhoog moest doen.
Een kop koffie gaf meestal geen verbetering , maar na een broodje bal gehakt met satésaus van Warrie Knarrie was ik er meestal weer bovenop en aanspreekbaar !

Waar gingen we dan naar toe ?? Eigenlijk altijd naar Biercafé “De Bonte koe”.
Deze werd indertijd nog bestierd door Hans en Trudy Glandorf.
Hans stond altijd , geanimeerd en … aanwezig , achter de tap , Mens de Vries was meestal ook te werk en Trudy zorgde voor de inwendige versterking.
Dat bestond dus uit bittergarnituur , een plaatje ossenworst en kaas of een bal gehakt die daar nog steeds werd warm gehouden op een ouderwets petroleumstelletje en in een grote oranje gietijzeren pan.
De Bonte koe was één grote huiskamer en een warm bad . aan de muur hangen mega grote schilderijen , allemaal verkleurd door het tabak en de tijd .. In het midden stond een grote potkachel .
Achterin hing aan de muur een grote antieke kast met daarin grote witte pijpen die toen nog steeds werden gebruikt door het rokersgilde.
Als je binnen kwam hoorde je meestal al de eerste klanken van Rene Froger en kondigde Hans met een bulderende stem je aanwezigheid al aan…

Op dinsdagochtend ging dit café al om vier uur in de ochtend open ( als het niet vroeger was…).
Die dag was er toen altijd een veemarkt in Purmerend en in De Bonte Koe werden dan “de zaken” geregeld.
Ook van Hans de verhalen gehoord dat de boeren al op maandagavond naar de kroeg gingen en daar bleven slapen. Waren ze tenminste wel als eerste op de veemarkt.
Uit overleveringen heb ik ook vernomen dat na het zaken doen al gauw de koffie opzij werd geschoven dat de eerste biertjes en jonkies al werden geserveerd en dat op een tijdstip dat Jan Modaal gewoon naar zijn werk ging….

Een bonnetje laten staan ?? Geen probleem , betaalde je toch gewoon een volgende keer ?
De Bonte Koe heeft mijn leven , zelfs tot op de dag van vandaag beïnvloedt !!
Iets wat ik toen nooit heb kunnen bevroedden…

Ik heb het over begin februari 1993 en het is weer vrijdag…
Dus weer koopavond , weer kasopmaak , weer de stropdas af , weer bovenste knopjes los en weer naar De Bonte Koe !!
We zitten met een best wel een grote groep en de partner van John heeft heel toevallig haar zuster mee.
Ik was in gesprek met Marijke , de partner van collega Ruud en hoe het gesprek liep weet ik niet meer maar zij wijste mij op haar aanwezigheid…. De vonk sloeg over !!

Een paar dagen later stuurde ik een megagrote kaart , het was tenslotte bijna Valentijnsdag !!
Die vrijdag daarop was de eerste zoen , achter in de auto … maar wel voor De Bonte Koe , dat dan weer wel !!!
We hebben verkering… op Valentijnsdag !!

Een paar dagen later.
Het is een uur of acht in de avond en ik ben thuis.
De bel gaat en daar staat ze … voor mijn deur….
“Ik mis je” zei ze en natuurlijk liet ik haar binnen.
Voor de intimi : Ze is is tot op de dag van vandaag niet meer weggegaan.
Ruim 26 jaar delen we nu lief en leed … en gelukkig meer lief dan leed.

De bezoekjes aan De Bonte Koe bleven doorgaan , Anneke was inmiddels ook werkzaam in het Willem Eggert-centrum, dus de vrijdagavondjes konden ook gewoon doorgang blijven vinden.
In 1994 ben ik op mijn knieën gegaan en nadat ik ook bij mijn toekomstige schoonouders toestemming had gevraagd waren wij dus voornemens om te gaan trouwen…

Leuke maanden vol met voorbereidingen.
Anneke druk bezig met de kleding voor haarzelf en van Patrick en Marlinda ( onze bruidsjonkertjes ).
Ik was bezig met vervoer en regelde in Starnmeer een witte koets met twee Friese paarden ( Sam en Knoert ).
Nu nog de locatie……

Tja , dat kon dus maar één locatie zijn.
Wel een dilemma : om nu de gehele familie te ontvangen in een Biercafé kon best wel een dingetje zijn.
Maar na het gesprek met Hans en Trudy waren we om !!!
Vanaf het moment dat we daar zouden binnenstappen zou alles worden ontzorgd .

Het is 25 augustus 1994 : We gaan trouwen !!
Anneke is de dag daarvoor al naar Purmerend gegaan en mijn ouders zijn die zelfde dag afgereisd naar Hoorn.
Nadat we alle plichtplegingen zoals foto’s en corsages hadden gedaan gingen we richting Purmerend.
Daar stond de koets klaar en via de Jaagweg gingen we naar het ouderlijk huis van Anneke.

De dag zelf verliep als een zonnetje , Het was droog en warm en na de fotoreportage en alle andere  verplichtingen gingen wij met de koets vanaf het gemeentehuis naar De Bonte Koe.
Rond een uur of vijf waren we met zijn allen binnen.
Buiten vielen de eerste regendruppels , alsof het zo moest zijn...

We hoorden de gesprekken van onze familie en onze gasten….
“ Is het feest hier ??”
“Waar is de band ??”
“Oh , we drinken hier koffie met gebak en dan gaan we vast en zeker naar een zaal hierachter waar dan het grote feest is … !!”

Nadat ik vertelde dat we hier zouden blijven werd het stil…
De stilte verstomde toen Hans en Trudy het eten gingen neerzetten.
Een koud en warm buffet van een allure die zijn weerga niet kende…
Het astronomische gehalte van De Bonte Koe werd in één keer op een niveau gezet waarvan wij niet wisten dat dat bestond !

Het feest daarna was zo gezellig en voor ons zo op het lijf geschreven dat we dit tot het eind van ons leven nooit meer gaan vergeten.
Nuchter , toen nog met Paul , maar wel zonder bassist... (die ging immers trouwen !!) gaf een mini "MTV-unplugged" optreden...
Aan het eind van de avond gaf Hans een speech.
Hoe hij ons beschreef was mooi… Mijn ouders en schoonouders glommen van trots !!
Ook deze dag zou een keer eindigen en gelukkig hoefden we niet te rennen naar de laatste trein…
De avond eindigde met  "You never walk alone" met  aansluitend een spetterende saxsolo van Paul.
Daarna een kopje koffie voor de liefhebbers ... we konden naar huis !
Nadat alle cadeaus waren ingeladen kwam Hans en Trudy er nog een paar speciale biertjes tussen proppen !!
Niets mooier om na een huwelijksfeest de envelopjes te gaan tellen onder het genot van een echt biertje…
Dit was nu precies zoals wij De Bonte Koe hebben leren kennen … een warm nest !!

Zoals ik in het begin al aangaf is het stappen inmiddels flink gereduceerd.
Door veranderende werksituaties zijn we steeds minder in Purmerend en dus ook minder in De Bonte Koe.
Tot op een paar maanden geleden….

Ik heb parttimer Roy , al 25 jaar niet gezien of gesproken en toch hebben we nog steeds af en toe contact op social media.
Tijdens een van onze “gesprekken” hebben we ineens een datum geprikt om weer eens samen een biertje te gaan doen.
Roy woont inmiddels ook niet meer in Purmerend maar stelt wel voor om een terrasje te doen bij De Bonte Koe.
Ik stem in en reis die dag per trein naar Purmerend , Anneke zou mij aan het eind van onze ontmoeting ophalen…
Wat heb ik een leuke middag/avond gehad !!
Hans en Trudy Glandorf hebben De Bonte Koe allang verkocht en genieten op Texel van hun oude dag.
De nieuwe eigenaren zijn nog steeds enthousiast en gaan in dezelfde traditie verder…
Dit café eindigt dus ieder jaar nog steevast in de top vijf van beste café’s van Nederland !!!

Kijk naar de foto en beleef het gevoel…
In plaats van iedere vrijdag komen we er nu misschien één keer in de tig jaar.
Maar toen ik daar met Roy was zag ik aan de gezichten van de stamgasten van nu dat de sfeer geheel niet is veranderd.
Ik hoop dan ook stiekem dat misschien mijn zoon daar vanavond gezellig met zijn maten zit.

NIET AAN HET BIER !!! Hij moet namelijk nog rijden… in zijn groene Ford !