In Memoriam : Wim Maes

Wim Marktshop Maes … Broere

Het is 16 november 2020.
Nadat ik mijn neven Rob en Tom heb gefeliciteerd met hun verjaardag krijg ik een appje vanuit België.
Helaas is dit bericht nu niet het bericht waar ik op zat te wachten.
Vanochtend is Wim , alias Broere, overleden aan de gevolgen van een hersentumor.
57 jaar , veel te jong dus…

Ik heb Wim leren kennen als de hartsmaat van mijn goede vriend Kristof.
Vanwege de afstand hebben we elkaar niet echt heel veel gezien , maar die keren dat wij elkaar zagen waren gouden momenten.
Zelden zo gelachen met een grappenmaker pur sang.
Iedereen kon hij op zijn kenmerkende , charmante manier in de maling nemen.
Dat deed hij bij mijn vrouw , mijn zoon en ondergetekende .
De bulderende lach , de pretoogjes en de knuffels die daarop volgde maakte het altijd weer goed.
Ik kan mij ook niet herinneren dat ik hem ooit op een slechte humeur kon betrappen…

Ook zijn hart zat op de juiste plek.
Vol overgave gaf hij zijn hart aan 1K Cycling Support “kom op tegen kanker”.
Dat uitgerekend hij aan deze klote ziekte is overleden is zuur , erg zuur …

Ik weet het nog heel  goed.
De eerste keer dat wij elkaar tegen kwamen was in Amsterdam.
Vriend Kristof loopt zijn eerste marathon en Wim hielp hem met bevoorraden.
Wij zouden staan op km35 , in het Vondelpark , om Kristof over een dood punt te helpen.
Getooid met de Belgische driekleur schreeuwde wij hem door de laatste kilometers heen.
Na de finish bij het Olympisch stadion zagen wij elkaar dus voor het eerst.
Het voorstellen werd gevolgd door een hand en  een paar seconde daarna gevolgd door een warme knuffel.   

Ook met hem een ongelofelijke Ronde van Vlaanderen meegemaakt .
Lees maar mijn vorige blog over Vlaanderen Mooiste en dan kan je begrijpen dat deze man diep in mijn hart zat.

Mooiste ontmoeting was eigenlijk de marathon van Brugge.
Onze bedoeling was om onverwacht af te reizen naar Brugge om Kristof weer te verrassen.
Wim stuurt mij een dag van te voren een berichtje : “Nico , maatje , ik heb een pakje voor u. komt u het even halen ???”
Hij wist dus niet dat ik stiekem de volgende dag even naar Brugge zou rijden voor een kort bezoekje.
Ik zei : “natuurlijk neem maar mee naar Brugge , dan neem ik deze morgen in ontvangst ! “.
Hij nog zeggen : “tot morgen dan…”
Verbazing alom dat ik de volgende ochtend op de Markt in Brugge stond …

Laatste keer dat wij elkaar zagen was op zijn huwelijk met Nathalie in 2019.
Ook alweer een bliksembezoek.
Even 500 km reizen voor een uurtje.
Weer zijn verbazing , van mijn bijnaam maatje werd ik  nu direct een gekke Hollander genoemd !!
“Wie rijdt er nu zo’n afstand voor mijn huwelijk ?”.
We hadden het er graag voor over…

We wisten toen al wel dat hij met een ongelijke strijd bezig was , maar wat was hij opgewekt en monter.
Hij wisselde stoere momenten af met onzekere momenten . Kanker is en blijft een sluipmoordenaar.

Helaas ging het bergafwaarts …
Ook het werk , waar zijn passie lag , ging niet meer.
De Marktshop , een begrip in Sint-Niklaas, zou eind oktober haar deuren definitief sluiten.
Helaas kon hij daar zelf niet bij zijn.
Zijn gezondheid liet het gewoon niet meer toe.
Bijna drie weken na de sluiting van zijn geliefde Marktshop is hij vanochtend overleden.

Zoals Kristof mij berichtte : Hij is rustig heengegaan in bijzijn van familie.

Vanwege Corona heb ik dit allemaal van een afstand moeten meemaken.
En dat doet pijn … heel veel pijn.

Lieve Wim , rust zacht …