Vriendschap

Vriendschap , friendship , amitie , freundschaft …

Iedereen heeft in zijn of haar jeugd vele vrienden.
Vrienden maak je op school , bij de sportclub of gewoon in je directe omgeving.
Als je populair ben heb je vele vrienden.
Herman Brood en Henny Vrienten hebben er ooit een prachtig nummer over geschreven.
“Als je wint , heb je vrienden …”
Heb je dan een goede dag en presteer je goed kan het zomaar zijn dat je ineens weer meer vrienden hebt.

Helaas is het ook zo, dat als je ouder wordt, er minder vrienden overblijven.
Meestal is dit best wel logisch te verklaren , zoals een verhuizing of dat je zelf een partner krijgt en daardoor in een andere vriendenkring belandt.
Toch blijven er altijd een aantal over…
Dat zijn dan je echte vrienden , vrienden die alles over je weten en jij weet ook alles over hen.
Deze vrienden moet je dan koesteren !
Soms spreek je elkaar iedere dag en soms spreek je elkaar maar eens in het jaar en als je elkaar dan weer spreekt krijg je meteen het gevoel dat je elkaar de vorige dag heb gesproken en dat is goed.
Met vrienden kan je lachen , maar vrienden kunnen ook steun bieden in moeilijke tijden.
Als het nodig is staan ze voor je klaar en jij staat ook voor hen klaar…

Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik ook zulke vrienden heb en dat ik heb er eigenlijk best wel veel .
De meeste ken ik dus ook vanuit mijn jeugd.
Stiekem je eerste sigaretje roken in een steeg vlak bij school ( ja , toen rookte ik nog … ) , of samen naar de disco en kijken of dat meisje van de week daarvoor nog steeds naar je lacht.
Maar ze waren ook aanwezig bij ons huwelijk , 25 jaar geleden maar ook bij de uitvaart van mijn vader en moeder…

Vrienden vanuit mijn hobby… muziek maken.
Inmiddels zijn we al bijna veertig jaar bezig en iedere keer als we elkaar zien biggelen de tranen van het lachen weer over mijn wangen.
Euhhh , niet van de muziek hoor , dat is eigenlijk best wel goed , maar de gesprekken die we tussen het repeteren door hebben , die zijn gewoon goud !

Een bijzondere band heb ik ook met een vriend uit het buitenland.
Hij is niet op ons huwelijk geweest en ook niet bij de uitvaart , hem heb ik ook op latere leeftijd leren kennen.
Onze eerste ontmoeting was bij een evenement op ons werk.
Hij werkte bij een buitenlandse tak van ons bedrijf en na het sportieve gedeelte van die dag werden alle personeelsleden door een loting aan een tafel gebracht om een kennisspel te doen.
Tja en dan kom je al snel aan de praat …
Als dan je hobby’s hetzelfde zijn , je voorliefde voor voetbal hetzelfde is , we allebei graag fietsen en dat de kennis over het gerstenat overeenkomt … dan zou het zomaar eens gezellig kunnen worden.
En een gezellig avondje werd het !! … geloof ik !
Weet nog wel dat we aan het eind van de avond op zoek waren naar het bekende gerstenat , beginnende met de letter D ( de D van Duvel … ) , deze ook hebben gevonden maar dat toen ook de A ( de A van Alarm) afging.
In de week navolgend hadden we mailcontact , zoiets van : “Gezellig en dat moeten we vaker doen !”

Nadat het buitenlandse gezelschap voor een tegenbezoek in Nederland was geweest  ( “ Nee , ik ga niets zeggen dat je in slaap bent gevallen op de WC in de boot en toen je wakker werd iedereen al vertrokken was … dat is een geheimpje tussen ons !!” )  werd het langzamerhand tijd om elkaar op persoonlijke vlak te leren kennen en om onze wederzijdse gezinnen aan elkaar voor te stellen.
Steeds vaker hadden wij contact …
Lang leve social media !!! Skype , Messenger , WhatsApp , Facebook ..
De gesprekken werden steeds persoonlijker en intenser en we groeiden naar elkaar toe.
Bezoekjes over en weer , onze eega’s en kinderen klikten ook wonderwel.
Wij met z’n tweeën naar blauw/zwart en rood/wit , met zijn z’n tweeën naar wielerkoersen.
Ik leerde jouw vrienden kennen en dat werden ook weer mijn vrienden.
Elkaar steunen in onze eigen sportieve prestaties.
Mijn gezin ligt bij voorbaat al dubbel van het lachen als er voetbal is en wij dit beide kunnen zien.
Mijn telefoon ligt dan met een navelstreng verbonden aan het lichtnet en we zijn bijna meer aan het typen dan naar de wedstrijd kijken.
Als ik een keer avonddienst heb neemt tegenwoordig mijn vrouw de honneurs waar.
Dingdong !! Oesje !! Miljaar !! Goesting !! VAR !!
Kretologie wat tegenwoordig hier in Westwoud de gewoonste zaak van de wereld is …

Wederom een bezoekje in Nederland , HEERLIJK !!
Wij konden toerist spelen in ons eigen kikkerlandje.
En ja , we zijn tot de bodem gegaan !
Afspreken op de Zaanse Schans , we hebben gezien hoe klompen worden gemaakt.
Daarna naar Volendam en de boot ( jawel : de JAN SMIT EXPRESS …) naar Marken !!
Gerstenat doen aan het water.
Heerlijk zitten in de haven, de mannen aan de La Chouffe en onze eega’s aan de kriek.
Bij terugkomst in Volendam moesten we natuurlijk in authentieke Volendammer-kleding op de foto .
Wat is het dan heerlijk om legaal  datgene te doen wat bussenvol  Japanners , Italianen , Duitsers ieder jaar doen...
( volgens mij zijn we toen alleen de poffertjes vergeten…)

Maar wij hebben elkaar ook meegemaakt in mindere tijden.
Sanering van het bedrijf.
Te bizar voor woorden … in één week tijd :
Ik word vijftig , ben twintig jaar getrouwd , zit 12,5 jaar bij de zaak … en krijg mijn ontslag !!
Gekker kan je het niet krijgen en gekker ga je het niet meemaken.
Als we elkaar dan voor het eerst weer aan de lijn hebben durf jij bijna niet te vragen hoe het met me gaat.
Voor intimi … mijn antwoord : “Drie letters , de eerste is een K , de laatste is een T en de middelste letter mag jezelf invullen…”.

Echter voordat de deuren van mijn toenmalige werkgever gingen sluiten was ik al weer gezegend
met een nieuwe baan !!
Ik weet het nog precies , de dag dat ik ja heb gezegd tegen mijn huidige werkgever.
Dat was 23 oktober…
En wie is er op 23 oktober jarig ???
Precies … Alsof het zo moest zijn !

Vrienden heb je en vrienden krijg je.
Soms is het toeval en soms is het voorbestemd…
Die van ons is voorbestemd.