Vallen en (d)opstaan

Kijk naar de foto en huiver…


Op het eerste gezicht zou je zeggen : “wat is hier nou bijzonder aan ??”
“is gewoon een dopje hoor !! Zwart , omtrek hooguit 3 tot 4 cm , eigenlijk nog niet eens mooi !!”
Zou mijn antwoord zijn dat het inderdaad helemaal niet zo bijzonder is …
Maar als ik jullie vertel dat dit dopje het verschil kan maken van een toffe dag of een deceptie , dan veranderd het natuurlijk helemaal.
Dit verdiend natuurlijk weer enig uitleg en daarom begin ik maar met een beetje historie.

We zitten rond het millennium en ik ben werkzaam bij Foto Jos Dekker in Bovenkarspel.
Werken daar was iedere dag een feessie !!
Geweldige collega’s daar en dus een bijzonder mooie en leerzame tijd gehad.
Een van de collega’s was een ene Remco.
Remco was eigenlijk gestationeerd in het filiaal in Wognum maar was toch met grote regelmaat in Bovenkarspel te vinden.

Anno 2015 : Remco en ik zitten nog steeds allebei tussen de fotocamera’s en verrekijkers, alleen ik zit nu in …euhhh sorry OP Urk , terwijl Remco werkzaam is bij de concullega in Alkmaar.
Als je werkzaam bent in de fotohandel zijn er regelmatig trainingen en beursen en dan kan het zomaar gebeuren dat je elkaar tegen het lijf loopt.
Ik kan me bijvoorbeeld nog een beurs herinneren , dat was heel vroeger een fotovijfdaagse en inmiddels al getransformeerd naar een fotodriedaagse .
Deze was in Houten en natuurlijk liepen wij elkaar weer eens een keer tegen het lijf.
Ik was dus net werkzaam op Urk en we hadden voldoende gespreksstof.
Naast het werkgerelateerde gedeelte was er natuurlijk ook ruimte voor het privé gebeuren.
Meestal eindigde dit soort gesprekken in de trant van : Als we tijd hebben gaan we weer eens een biertje c.q. wijntje doen …. Als…
Nu wonen wij niet bij Remco om de hoek en hebben wij ook allebei naast het werk een vrij druk sociaal leven.
Dus onze afspraak kwam er maar niet van maar het gezegde “wat in een goed vat zit verzuurt niet” is echt wel van toepassing op ons.
In deze periode was er ook een opkomst van social media.
Te beginnen met Hyves , wat al snel werd gevolgd en overgenomen door Facebook en Instagram.
Tja en dan kom je steeds meer over elkaar te weten.
We hadden al een voorliefde voor de autosport ,dat was bekend maar ik wist nog niet dat hij ook een fervente liefhebber van hardlopen en fietsen was.
Begin 2017 was ik inmiddels ook enthousiast aan het fietsen geslagen.
Ben begonnen met kleine ritjes door het Westfriese landschap en langzaam werden de ritjes al echte ritten…
Zo kon het zomaar gebeuren dat ik halverwege dat jaar al toerritten maakte van 80km.
Eind 2017 werd ik gevraagd om in een project te stappen van mijn werk om Alpe d’HuZes te gaan doen en ik had nog altijd een doel om de gehele ronde van de Westfriese omringdijk te doen ( 135 km).
Beide doelen heb ik in 2018 gehaald…

Remco had via social media natuurlijk het een en ander meegekregen en informeerde voorzichtig om eens een keer samen te fietsen…
Tja … en als een afspraak voor een borrel al lastig is en , omdat we allebei werkzaam zijn in de detailhandel, meestal alleen de zondag beschikbaar is, maar dat de zondagen ook altijd heilig is voor de familie bleef het gewoon lastig om iets te plannen.
Wel realiseerden wij ons zelf dat het geen onwil was maar overmacht en besloten we maar aan lange termijn politiek te gaan doen !!


Het onwerkelijke gebeurde… We hadden een datum geprikt en we konden allebei.
Datum was zover van te voren gepland dat de wederzijdse familie niet kon interveren , was ook niet op een zondag maar op een donderdag.
Kortom briljant !!
Afspraak was Hemelvaartsdag 2019. Locatie Joure, Friesland, route : 16 dorpentocht, afstand: 75km.
Inschrijven was ook al snel gedaan dus we konden niet meer terug ( en dat wilden we natuurlijk stiekem ook niet).

Nadat Koning winter weer ons land had verlaten begon ik weer rustig te trainen.
Ahh , leuk !! Omloop van Zandvoort , meteen maar opgegeven en zo had ik eind maart de eerste toerrit.
45 km werd ongevraagd 80 km … maar ik kon het nog en vol vertrouwen ging ik richting Hemelvaartsdag.
Een paar dagen voor Hemelvaartsdag maakten we een definitieve afspraak.
08:00 uur in Westwoud, beginnen met een bakkie , daarna fietsen inladen en richting Friesland rijden.
Remco was al zo slim geweest om de avond daarvoor ( was al donker…) zijn fiets in de auto te leggen.
Voorwiel eruit , was dus makkelijk passen.
Nadat we ons bakkie leut ophadden werd mijn fiets ontleed en in twee delen bovenop zijn fiets gelegd.
Navigatie aan en we konden vertrekken.
So far so good ….

Wij komen aan in Joure, Friesland.
Nadat we de instructies hebben vertaald van de dienstdoende parkeerwacht en vervolgens de auto, na goedkeuring, te hebben geparkeerd , gingen wij ons klaarmaken voor “de wedstrijd”…
Mijn fiets was er als eerste uit.
Voorwiel erin , vastzetten en daarna kan ik mij zelf preparen.
O ja , De fiets van Remco moest er ook nog uit.
Ik hou zijn frame vast en Remco pakte zijn voorwiel…. Oepsiedeesie… euhhhh….. dopje !!

Ik kan je vertellen om te gaan fietsen met een losse wiel in een voorvork zonder DOPJE … gaat het niet worden.
Dus maar even zoeken.
Natuurlijk, was de gedachte dat deze wel los in de auto lag , maar een zwart dopje (dus klein) en op een zwarte ondergrond is erg vervelend en erg lastig zoeken.
Ergo : een kwartier later en nadat we alles hebben uitgeplozen… geen dopje.
Het grasveld rond de auto nog minutieus uitgeplozen…
Zelfs nog aan fanatieke mededeelnemers gevraagd of ze wellicht nog een dopje hadden bij hun reserveonderdelen…
Kortom een doemscenario dreigde.
Eindelijk een afspraak , afspraken verzet , ruim 100 km gereden , kosten gemaakt en alles zou verpest worden door … een dopje (zie foto).
Begint nu bij allen mijn eerste zin een beetje te dagen ????

We waren nog steeds positief en ik ging alvast mijn mijn fiets naar de start , daar was immers ook een fietsservicepunt.
Ik pak mijn ned-fries woordenboek en leg ons probleem uit.
“Nee … die hebben wij niet bij ons , maar ik ga even bellen bij de monteur die onderweg is”…
Dat biedt hoop.
Na het telefoongesprek kwam een negatief antwoord…. Da’s balen.
Vervolgens zei hij : “wacht maar, ik rij effe naar huis en ben met een kwartier weer terug , misschien heb ik thuis wel iets liggen”.
Ik rij terug naar Remco en we besluiten om samen maar even te wandelen naar het startpunt.
Inmiddels had hij het thuisfront gebeld en het beruchte dopje lag dus gewoon op zijn oprit…
Maar ja, daar hadden wij op dat moment niets aan.

Wel zei ik , onderweg naar de startlocatie , dat ik een blogje voelde aankomen…Hahahahaha

Eenmaal gearriveerd ging Remco even een sanitaire stop doen , kwam de monteur terug en voordat Remco weer terug was , was zijn fiets weer gemaakt !!!
Superblij gingen wij onze stuurborden en stempelkaart halen en begonnen we onze rit.
Geweldig !!!
Prachtige route , heerlijke snelheid , rustig een stop inplannen voor koffie en appeltaart , heerlijke gesprekken over vroeger en nu , over de fotohandel , over verrekijkers en (niet geheel onbelangrijk) onze privéleven.
Halverwege , rond kilometer dertig was er een stempelpost , natuurlijk weer een bakkie (met cake), weer een plaspauze , wat fruit en weer gaan.
Stempelpost was in Tijnje (=Tynje) en nadat we het dorp hadden verlaten was het nog eigenlijk een grote lus naar Joure om de 75km te voltooien
Mooi rijden in alle rust , grote weidse en vooral open vlakte en natuurlijk …. TEGENWIND !!!!
Natuurlijk is Remco de veel betere rijder dan ik en heeft hij geweldig al het kopwerk voor mij gedaan.
Ik weet namelijk dat hij veel harder rijdt dan ik maar hij heeft zijn tempo aangepast en mij uit de wind gezet !!

Nadat we in Joure terug waren en natuurlijk met de Rondemissen op de foto zijn geweest hebben we het dopje weer terug gebracht naar de rechtmatige eigenaar.
Ook hij heeft genoten van het feit dat hij ons heeft kunnen helpen.
Dat was duidelijk te zien aan zijn gezicht.
Voldaan stapten we weer in de auto en genoten nog even stilletjes terug aan een bijzondere dag.

Een dag die zomaar anders had kunnen lopen als er niet een toevallige Fries was geweest die ergens nog in zijn schuur , heel toevallig een dopje had liggen en deze heel toevallig (hij wel…) heeft gevonden en daardoor onze dag heeft gemaakt tot wat het nu is geworden.

Folgjend jier syn wy wer fan de partij!! Dochs …Remco ??

Reactie plaatsen

Reacties

Hilde
6 jaar geleden

Gelukkig hebben jullie heul goede vaten....wat een prachtig verhaal weer!